Alev Admin
Mesaj Sayısı : 159 Kayıt tarihi : 19/04/08
| Konu: Oyun Bitti.. C.tesi Nis. 19, 2008 6:45 pm | |
| Kapatıyorum perdeyi oyun bitti......... roller hakkınca verilmedi belki ama bu hikayeyi defalarca yaşamak yordu bizi replikler unutulmalı dekor yıkılmalı kostümler çıkarılıp mutlu yüz maskeleri takılmalı böylece alışırız belki kandırılmaya alışmadık mı?.... ben bu oyunun esas kadını olamadım palyaçoluk hiç yakışmadı bana sen ise hiç bir rolü beğenmedin Kapatıyorum perdeyi oyun bitti.... roller hakkınca verilmedi ne yazık ki.. | |
|
LeGoLaS Modaratör
Mesaj Sayısı : 50 Kayıt tarihi : 19/04/08
| Konu: Geri: Oyun Bitti.. Ptsi Nis. 21, 2008 1:09 am | |
| Adı Sevdaymış
Benim hiç canım yanmadı anne, Hep sen sardın beni Hep sen sakındın… İşte büyüdüm ,acı çekiyorum Adı sevdaymış bu acının Hep bendim kandırılan Bana kandırmayı öğretmedin ki….
Gözlerime bak şimdi söndü artık feri… İnsanlar hep beni yok etti anne Sen hiç bana yok etmeyi öğretmedin ki…. Hak etmedim be anne hak etmedim..
Sevgi bu mu? Tutku bu mu? Ömür bu mu? Neden sen yoksun Neden sarmıyor ,sakınmıyorsun beni? Hep çocuk olmayı istedim Ama herseferin de acımasızca büyüdüm…
| |
|
kafa_atan_fare Modaratör
Mesaj Sayısı : 48 Kayıt tarihi : 21/04/08
| Konu: Geri: Oyun Bitti.. Ptsi Nis. 21, 2008 2:45 pm | |
| Umut fidanları büyürdü gecelerde boy boy Sahilde çıplak ayakla gezer kraliçe hazan Gelecek umuduyla güneşi bekler İki yağmur damlasıdır düşler Sevdayı yazar bakışlara Her günbatımı hüzün değer kirpiklere Gece haince dokunur tetiğe DoLuNaY Gökyüzünde Sonsuzluğa kapanır sevdalı kadının gözleri Üşür umut hazanın hüznünde Umudun üşüdüğü yerde ölüm vardır. | |
|
Alev Admin
Mesaj Sayısı : 159 Kayıt tarihi : 19/04/08
| Konu: Çok Sevdim Ben Seni Ptsi Nis. 21, 2008 5:39 pm | |
| Çok Sevdim Seni Ben
çok sevdim seni ben, yaralı hüzünlerimin sırdaş kelebeği çıplaklığım keskin ayazların neresine saklar acemiliğini çocukluğum, gözlerinin hercai yalnızlığında bulur mu çatışmaların şafaksız gecelerinde yitirdiği kendini
çok sevdim seni ben, gözlerin niye hep böyle bir uçurum kıyısı çiçeklenir mi betonlara gömülen düşleri çocukluğumun, duvarları aşar mı çaldığım kapılarda yabansı yalnızlıkların korkusu büyütülürken çiğnenen yeminlerin ardına saklanır mı emanet edilen baharı ömrümün çizdiğim insan suretleri, işgal altında bırakıyor yaralı yüreğimi
çıkacağım yolların bir menzili olsa, yüreğimin üstüne basa basa çığırtkan mavilerini çalacaktım gökyüzünün çoğaltmak için türkülerimin senli ezgilerini
çok mu sevdin beni sen, her gün geliyorsun yüreğini yüklenip çirkinliklerin beyazla çoğaldığı hücremi maviye boyuyorsun | |
|